Nieuwbouw en renovatie Prinses Beatrixsluizen

Het Prinses Beatrix sluizencomplex is sinds de opening in 1938 de grootste monumentale binnenvaartsluis van Nederland. Het fungeert als de belangrijkste scheepvaartverbinding tussen Rotterdam en Amsterdam met 50.000 schepen die jaarlijks door het Lekkanaal varen. Sinds enkele jaren dreigde de sluis door de steeds toenemende drukte en grotere schepen een knelpunt te worden. Het consortium Sas van Vreeswijk werd door de Rijkswaterstaat aangesteld voor onder andere de bouw van een derde kolk, renovatie van twee bestaande kolken, het verplaatsen van de sluisbediening naar de witte sluiswachterswoningen en de verbreding van het Lekkanaal.

DBFM-contract

Het project Prinses Beatrixsluis werd voor Rijkswaterstaat, na keersluis Limmel, het tweede ‘natte’ DBFM-project (Design-Build-Finance-Maintain) in Nederland.

Het consortium Sas van Vreeswijk (BESIX, Jan De Nul en Heijmans) werd verantwoordelijk voor het ontwerp, de realisatie, financiering en het onderhoud van de Beatrixsluis. Agidens Infra Automation zorgde in onderaanneming voor de volledige systeemintegratie voor bediening, besturing en bwaking en is voor 27 jaar lang, samen met Martens & Van oord, verantwoordelijk voor het onderhoud.

Omvangrijke scope

Van bij de start van het project lag de focus op maximale beschikbaarheid van de sluizen. Voortbouwend op het basisconcept van een sluis met vier roldeuren, werd er vanuit het ontwerp een volledige redundantie ingebouwd zodat er geen ‘single point of failure’ in het systeem aanwezig is.

Karakteriserend voor het project was de totale vrijheid die geboden werd voor de technische invulling van het ontwerp, in combinatie met een proces (EN15288) voor het borgen van de functionele vereisten binnen deze zeer uitgebreide scope.

  • Bouw derde kolk met dubbele roldeuren
  • Renovatie van werktuigbouw, aandrijving en elektrotechnische installatie van het Rijksmonument (bestaande sluizen 1 en 2) met behoud van het monumentale karakter.
  • Het verplaatsen van de sluisbediening naar de witte sluiswachterswoningen
  • Het verbreden van het Lekkanaal
  • 27 jaar onderhoud met focus op maximale beschikbaarheid

Scope Agidens Infra Automation

Process design / engineering

Software engineering

Mechanical engineering

E&I engineering

Safety engineering

Constructie

Automatisatie

Testing & Commissioning

Compliance (EN15288)

Maintenance (27 jaar)

Kolk 3

Met de bouw van de derde kolk kunnen meer en grotere schepen het Lekkanaal passeren. Bovendien komt er door de verbreding van het Lekkanaal extra ruimte vrij voor ligplaatsen.

De derde kolk werd uitgevoerd met vier roldeuren, een concept dat aan de basis ligt van de redundante architectuur van het totale systeem. In het geval van storing of onderhoud blijven zo steeds twee deuren operationeel. Als enkel de buitenste deuren gebruikt worden, is de kolk 291 meter lang (nuttige kolklengte) en ontstaat er ruimte voor het schutten van twee schepen van ieder 135 meter. Dit wordt ‘schutten XL’ genoemd.

In het kader van preventief onderhoud is in het volledige sluizencomplex een conditie-monitoring systeem ingebouwd.

Resultaten

Maximale beschikbaarheid van sluis 3 – PLC-redundantie (Siemens S7-400 FH) is gerealiseerd met geïntegreerde veiligheid. Slechts vier uren niet geplande onbeschikbaarheid is hierdoor gerealiseerd in het eerste jaar na indienstname ten opzichte van een eis van 22 uren per jaar.

Uitgebreid onderhoudsconcept dat toelaat om vrijwel al het onderhoud uit te voeren zonder onbeschikbaarheid van de sluis.

Volledige digitale bediening en bewaking in de witte huisjes op basis van een camera installatie en tienduizend I/O in heel het sluizencomplex.

Geen wachttijden meer dankzij de grotere capaciteit van de sluizen, de hoge beschikbaarheid en de verbreding van het Lekkanaal.

Succesvolle site testen dat toelaat om vrijwel al het onderhoud uit te voeren zonder onbeschikbaarheid van de sluis.

Leave a Reply